W historii fotografii jest jeden obraz cienia par excellence, który łączy interpretację i tajemnicę: zdjęcie rentgenowskie. Jak żadna inna metoda, w ciągu krótkiego czasu doczekało się komentarzy w postaci niezliczonych tekstów, rozpraw i sprawozdań, które dobitnie dają wyraz fascynacji nowymi cieniami, wykraczającej poza ich zwykły obszar zastosowania. Jeszcze Durs Grunbein pół wieku po jego odkryciu donosi o "tak zwanym pozostającym przeżyciu", które pamięta jeszcze po latach: o zdjęciu rentgenowskim, wykonanym w szkolnych latach. Irytująca i poruszająca była chwila, "gdy trzymałem w rękach zdjęcie, ten negatyw w różnych odcieniach szarości, który przemieniał czaszkę i wszystkie kości w mgliste cienie, a oczodoły w czarne dziury". Fotografia jako obraz cienia staje się wizualnym przeżyciem, "które cuchnie vanitas" i jednocześnie radykalnie zmienia punkt widzenia.
Bernd Stiegler, Obrazy fotografii. Album metafor fotograficznych,przeł. J. Czudec, Universitas, Kraków 2009, s. 51.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
un blog se alimenta de tus comentarios. Haz uno! :)